در این مقاله قصد داریم به طور مختصر در مورد انواع روش های درمان سرطان توضیح دهیم.
به طور کلی درمان سرطان را می توان به دو گروه دسته بندی کرد :
1-درمان موضعی: محلی از بدن را که درگیر توده های بدخیم است، هدف قرار می دهد.
جراحی، پرتودرمانی و براکی تراپی در این گروه جای می گیرند.
2-درمان سیستمیک: معمولا با استفاده از داروی تزریقی یا خوراکی ، انجام می شود و هدف آن با توزیع دارو در گردش خون بیمار، اثر گذاری روی تمام بدن است. شیمی درمانی ، هورمون درمانی، تارگت تراپی، ایمونوتراپی و درمان با رادیوداروها در این دسته قرار می گیرند.
جراحی
در مورد جراحی تومورهای سرطانی ذکر چند نکته ضروری است :
1- همه ی تومورهای سرطانی نیاز به جراحی ندارند. گاه ممکن است جراحی برای بیماری انجام شود که ضرورتی برای جراحی وسیع سرطان و عوارض زیاد ناشی از آن نبوده و روش های درمان جایگزین با عوارض کمتر قابل انجام بوده است.
2- برای برخی دیگر از سرطان ها نیز جراحی در ابتدای تشخیص نباید انجام شود و درمان با سایر روش ها و سپس جراحی درمان انتخابی است .
3- به طور کلی ضروری است که در ابتدای تشخیص سرطان، بیمار تحت مشاوره با اونکولوژیست قرار بگیرد تا از اقدامات پر عارضه و بدون سود برای بقا و کیفیت زندگی بیمار جلوگیری شود.
4-جراحی سرطان، امری تخصصی و پیچیده است و طبیعتا بهتر است توسط جراحانی انجام شود که دانش و تجربه ی جراحی سرطان را دارند.
رادیوتراپی ( پرتودرمانی )
در این روش درمانی ، پرتوهای اشعه ایکس با انرژی بالا که توسط دستگاه های شتاب دهندهی خطی تولید شده، به تومور سرطانی یا محل جراحی شده تومور سرطانی و نواحی از بدن که احتمال وجود سلول های سرطانی بالاست، تابانده می شود. اشعه ایکس با اثر روی DNA سلول سرطانی باعث تخریب و جلوگیری از تقسیم و در نهایت نابودی آن می شود.
طی سالیان اخیر پرتودرمانی پیشرفت بسیار چشمگیری داشته است و با استفاده از روش های مدرن، تا حد بسیار زیادی سلول های طبیعی بدن از تابش پرتو محافظت می شود.
در مقالات آینده در مورد روش های جدید پرتودرمانی که همگی آن ها در این مرکز با جدیدترین دستگاه های روز دنیا قابل انجام است بیشتر توضیح خواهیم داد.
براکی تراپی
نوعی پرتودرمانی است اما تفاوت هایی دارد. در این روش درمانی ، اشعه ی گاما توسط مواد رادیو اکتیو و با استفاده از اپلیکاتورهای مخصوص، به تومور سرطانی تابانده می شود. این اپلیکاتورها در اتاق عمل درون بدن بیمار کارگذاری می شوند و بعد از پایان جلسه ی درمان، خارج می شوند.
شیمی درمانی
به تجویز داروهایی که موجب نابودی سلول های سرطانی می شود، از طریق رگ یا به صورت خوراکی، شیمی درمانی گفته می شود. شیمی درمانی از قدیمی ترین روش های درمان سرطان است و علی رغم این که درمانی پر عارضه ست اما همچنان در بسیاری از موارد جایگاه و سودمندی خود را حفظ کرده است.
هورمون درمانی
در درمان برخی از سرطان های پستان و پروستات، هورمون درمانی پایه ی اصلی درمان است. در این نوع سرطان ها ، سلول سرطانی با تحریک هورمون های طبیعی بدن ، رشد می کند. بنابراین اونکولوژیست با تجویز دارو، با مهار تولید برخی از هورمون های بدن یا مهار اثر گذری آن ها، سعی در نابودی یا کنترل سرطان دارد.
تارگت تراپی
با پیشرفت علم ژنتیک و پزشکی طی سالیان اخیر، مسیر های رشد سلول های سرطانی، در حد پروتئین های کوچک بیرون و داخل سلول شناسایی شده است. داروهای تارگت تراپی با مهار پروتئین های گیرندهی سطح سلول و درون سلول از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند.
ایمونوتراپی
سیستم ایمنی، روش اصلی و طبیعی بدن برای مقابله با سلول های سرطانی است و در بسیاری از موارد این سلول های غیرطبیعی قبل از تبدیل به تومور بدخیم، توسط سیستم ایمنی بدن از بین می روند. اما گاهی این سلول ها با روش هایی از شناسایی شدن توسط سیستم ایمنی فرار می کنند.
داروهای ایمونوتراپی با مهار گیرنده های خاصی، موجب می شوند تا سلول سرطانی توسط سیستم ایمنی شناسایی و نابود شوند
رادیوداروها
داروهایی حاوی مواد رادیو اکتیو هستند که بعد از تجویز، با تجمع در سلول های سرطانی آن ها را تخریب می کنند.
این روش درمانی تنها در موارد خاصی قابل استفاده است.